ندیدید که فرمود: «مَن أَصلَحَ
ما بینَهُ و بینَ اللهِ أَصلَحَ اللهُ ما بینَهُ وَ بینَ الناسِ»(1) هر کس
بین خود و خدا را اصلاح کند، خداوند هم بین او و مردم را اصلاح میکند.
فرمود: من در مورد حق النّاس هیچ کاری ندارم؛ باید حقش را بدهی. این هم
بیچاره میشود، مضطر میشود، طرف هم ول کن نیست؛ میگوید: تو پدر مرا در
آوردی، سوزاندی، چه کردی... ناچار و مضطر میشود، خدا هم رحم میکند. یک
مرتبه میبینی میگوید: خدایا، او را بیامرز! پدر و مادرش را هم بیامرز!
بیخود نیست خدا حق النّاس را نبخشید.
کتاب طوبی محبت – ص 182
مجالس حاج محمد اسماعیل دولابی